ambicj|a

f (G pl ambicji) 1. sgt (duma) pride, self-respect

- zranić a. urazić czyjąś ambicję to hurt sb’s pride

- uniósł się ambicją i odmówił he refused out of pride

- nie masz w ogóle ambicji where’s your self-respect?

2. (aspiracje) ambition C/U

- ambicje polityczne/sportowe/zawodowe political/sporting/professional ambitions

- mieć ambicję zrobić coś to be bent on doing sth

- mieć ambicję, żeby czegoś dokonać pot. to have an ambition to do sth

- zżera go ambicja he is devoured by ambition

- przyjechał tu z ambicją zrobienia pieniędzy he came here with the aim of making money

- nie było to pisemko wyłącznie informacyjne, miało również ambicje literackie it wasn’t merely an informational magazine, it also had literary aspirations